Wystarczy prawie pięć lat splątania lin...

„Jak u licha wpadłeś na pomysł założenia kręgielni z filipińską atmosferą?” 
Słyszałem to zdanie dość często na początku 2011 roku, kiedy to ja, totalnie zmieniający karierę, bez doświadczenia w gastronomii czy kręgielni, postanowiłem zbudować własną kręgielnię, a następnie ją prowadzić. 
Ta myśl ma swoje źródło w moich licznych podróżach na Filipiny. Nigdy nie doświadczyłam tak ciepłego powitania w żadnym innym miejscu... i wspaniałe jedzenie! Razem z żoną, która jest Filipinką, chciałem stworzyć miejsce, w którym można po prostu dobrze się czuć, grać w kręgle, a także dobrze zjeść.
I jak to często bywa, gdy wizja ma się urzeczywistnić, rzeczywistość dogania. W moim przypadku zostałem zawieszony przy pierwotnie zatrudnionym budowniczym kręgielni. Systemtechnik Kilian (poprzednik NGT-Bowling) wskoczył praktycznie w ostatniej chwili i dosłownie wprawił mój projekt w ruch. To była różnica jak dzień i noc, nagle pojawiła się uczciwa, pełna zaufania współpraca, porady i wiążące harmonogramy od firmy, która zajmuje się zamiast... (bez komentarza!)
Bowling Islands zostały wówczas otwarte w 2013 roku, w tym czasie już z najnowocześniejszymi białymi powierzchniami LED i laserem refleksyjnym, ale nadal z konwencjonalnymi pinsetterami prowadzonymi przewodem, które były oparte na technologii z lat 70. i 80., niezależne od producenta.  Niestety, w tamtym czasie nie było produktów airO firmy NGT, zwłaszcza airOsettera, ale już wtedy było dla mnie jasne, że nie chcę wymagającego pracochłonnego i obsługowego pinsettera „swobodnego opadania”. 

Kiedy po raz pierwszy usłyszałem o nowym airOsetterze w 2015 roku, początkowo myślałem, że to tylko kolejna kopia mechanicznej kopii windy jednowałowej, która istniała na rynku kręgielni od dziesięcioleci. 

Ale potem pozwolono mi zobaczyć airO Pinsetter na żywo i od razu zrozumiałem, że ludzie z zespołu NGT w końcu zaprojektowali coś współczesnego. Stało się to dla mnie szczególnie jasne, kiedy po około 4 latach miałem pierwszą wadę w moim konwencjonalnym pinsetterze, pękła dźwignia sprężynowa (ramię krążka linowego). Po przejrzeniu ogromnego katalogu części zamiennych zamówiłem część zamienną. Po jego przybyciu zdałem sobie sprawę, że nie ma mowy, żebym mógł sam wykonać tę naprawę. Nie dało się tego zrobić w kilku prostych krokach, wymagało to solidnej wiedzy z zakresu inżynierii mechanicznej, której nie posiadałem, więc potrzebowałem pomocy z zewnątrz, a skończyło się na czterech godzinach i dużym rachunku dalej...